| ....................... |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
 Seni özlüyorum...
Gecenin en zifiri anında bile
odamı aydınlatan bu aşkı özlüyorum..
Seni özlüyorum işte...
Her kavgamızın sonunda çekdiğim sancıları,
seni kaybetme korkusunun
yüreğimi bir bıçak gibi kestiği anları bile...
Seni özlüyorum kabul ettim artık bunu...
Gözbebeklerimin içine yerleşmişsin ve dünyada iyiye ve güzele dair ne varsa içinde sen varsın...
Meleklerin kanatlarında geliyorsun sen bana her gün..
Martıların gözlerinde, ayın şavkında bile sen varsın...
Yüreğime işlemişim seni bir dantel gibi ince ince düğümlerle...
Çözülemezsin çözmem seni..
Oradasın, orada kalmalısın..
Çünkü bir tek sen yüreğime yakışırsın...
Her gün içimi ısıtan sensin..
Sıcacık ışıklarında tüm ruhumu saran,
her yeni güne gözümü acar açmaz,
içime doluştuğun bir günaydınsın..
Seni özlemek dayanılmaz hale geldğinde bile
hiç isyan etmiyorum...
Çünkü içimdesin ve
seni göz yaşlarımla akıtmaya kıyamıyorum...
Özlemin sancılarıyla bedenim her gün ölse de
aslında her güne yeniden doğuyorum...
Seni özlüyorum çünkü seni seviyorum hemde çok...
Doğrularını yanlışlarını sorgulamadan,
bir çocuk yüreği gibi masumca yaşıyorum seni..
Bu hayata verdiğim her nefeste,
gittiğim her yerde sende benimle birlikte varsın...
O yüzden yalnızlık nedir hiç bilmiyorum..
Asla değiştirmeden, en katıksız halinle seviyorum seni...
Özgürleşiyor aşkımız, sevdikçe büyüyor özledikçe yüceliyor..
İşte en çok bunu özlüyorum; seni sevmeyi özlüyorum...
Sevdikçe daha çok özlüyorum, özledikçe daha çok seviyorum...
Anladım ki;
Kelimelerin bittiği yerde sen başlıyorsun |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
